پاورپوینت مطالعات برنامه ریزی مسکن در طرح های آماده سازی

«پاورپوینت مطالعات برنامه ریزی مسکن در طرح های آماده سازی»

این پاورپوینت شامل ۸۹ اسلاید میباشد

مسکن و برنامه ریزی مسکن :                                                                                            
بخش مسکن را می توان یکی از مهمترین بخشهای توسعه در جامعه دانست. این بخش با ابعاد وسیع اقتصادی ،اجتماعی ،فرهنگی ،زیست محیطی و کالبدی خود اثرات گسترده ای بر ارائه ویژگیها و سیمای جامعه به مفهوم عام دارد.

از یک سو اهمیت اقتصادی و اجتماعی مسکن ، این بخش را کانون توجهات عمومی قرار داده است و از سوی دیگر ، به دلیل اشتغال زایی این بخش و ارتباط آن با بسیاری از بخشهای دیگر اقتصادی ، به عنوان ابزاری مناسب در جهت تحقق سیاست های اقتصادی ،تلقی می شود.

برنامه ریزی مسکن جزیی از نظام برنامه ریزی شهری محسوب می شود که در آن فعالیتهای اجتماعی ،اقتصادی و فرهنگی جزیی از فعالیتهای درون مکانی واحدهای مسکونی و جزیی از فضاهای تغییر شکل و تطابق یافته محسوب می شود که بر حسب موضوع در چارچوب برنامه ریزی مسکن مورد توجه  قرار می گیرد.

بر همین اساس ،برنامه ریزی مسکن با تخصیص فضاهای قابل سکونت به نیاز های مسکونی  و توجه به محدودیت منابع و استفاده از تئوری ها و تکنیک های ویژه  با چارچوب های اجتماعی ،فرهنگی ،سیاسی و اقتصادی سر و کار دارد.     

گسترش شهری و مسئله تراکم شهری:
رشد سریع و گسترش افقی شهرها در دهه های اخیر تقریبا تمامی کشور های جهان، اعم ازتوسعه یافته و در حال توسعه را با مشکلات جدی مواجه ساخته است. مسائل این پدیده نه تنها سیاست های شهرسازی را به طور وسیعی تحت شعاع قرار داده، بلکه تبعات حاصل از آن در تشدید مسائل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، مدیریتی و زیست محیطی جوامع نقش اساسی داشته است.

دغدغه ها و نگرانی های ناشی از این پدیده موجب گردید تا کشور های توسعه یافته، بویژه پس از جنگ جهانی دوم اقدام به اتخاذ تمهیداتی جهت حل یا مهار این بحران کنند. زمینه های اصلی این تمهیدات شامل سیاست های بلند مرتبه سازی، انبوه سازی، تغییر قوانین مالیاتی، وضع قوانین زمین برای استفاده بهینه از آن، بهسازی و نوسازی بافت های قدیمی و مراکز شهرها، طرح آماده سازی اراضی نقاط جدید،شهرهای جدید و در راس آنها سیاست افزایش تراکم جمعیتی و ساختمانی شهرها بوده است.

مسئله رشد سریع و گسترش افقی شهرها در کشور ما شاید حادتر از بسیاری از کشور های توسعه یافته و در حال توسعه باشد. این مسئله دردوران پس از انقلاب اسلامی پیچیده تر گردیده است.دلایل و عوامل عمده این پدیده در شهرهای ایران را میتوان در قالب موارد ذیل دسته بندی کرد:

    –  فقدان مبانی آمایش سرزمین در ایران، نظام شهری را نا بسامان نموده است. نرخ    رشد  جمعیت شهری، سلسله مرتب شهری و تعداد شهرهای تابع معیار برنامه ریزی    شده ای نبوده و جایگاه و ظرفیت شهرهای کشور در توسعه اقتصادی و اجتماعی مملکت تبین نشده است.

 – رشد جمعیت شهرنشین در دهه های اخیر روند صعودی داشته است. این در حالی است که رشد کلی جمعیت کشور نیز ارقام بسیار بالایی را در مقیاس جهانی داشته است. نیازمسکن حاصل از این روند موجبات گسترش کالبدی شهرها را فراهم آورده است.

– قوانین زمین شهری در دوران پس از انقلاب اسلامی شاید یکی از موثرترین عوامل در جهت گسترش کالبدی شهرها بوده است.تملک و واگذاری زمین در مقیاس کلان و تولید مسکن در مقیاس وسیع، بویژه در دهه اول انقلاب قابل تامل است.

 – در قالب موارد فوق، سیاست های واگذاری زمین و آماده سازی زمین نیز مزید بر جریان گسترش کالبدی شهرها گردیده است. طرحهای واگذاری زمین در اوایل انقلاب و نیز طرحهای اولیه آماده سازی زمین در دهه ۱۳۶۰، عمدتا از نوع طرحهای شهری با تراکم کم بوده اند و یا اینکه تراکم جمعیتی شهر موجد را بسیار تقلیل داده اند.

طرح های توسعه شهری و مسئله تراکم:
تجربه طرحهای توسعه شهری در سال های اخیر نشان می دهدکه در سال های اولیه پس از انقلاب اسلامی، به شاخص تراکم اهمیت لازم داده نمی شد.حجم بسیار بالای واگذاری زمین و  سرعت در ساخت و ساز های جدید شهری بدون تجزیه و تحلیل دقیق عامل مهم تراکم اتفاق می افتاد.

برای مثال، بسیاری از طرحهای آماده سازی زمین در سال های اولیه شروع این سیاست دارای تراکم بسیار پایینی بودند. اما بتدریج ضمن مواجه شدن با مسئله کمبود زمین و افزایش تقاضای مسکن و نیز ارتقای دیدگاه های برنامه ریزی وطراحی شهری بر اساس تجربیات گذشته، برنامه ریزی و طراحی این پروژه ها به سمت تراکم بالا سوق پیدا کرد و این در حالی بود که تحقیق خاصی در ارتباط با افزایش تراکم در این طرح ها صورت نمی گرفت.

با وجود تلاش های انجام شده در جهت افزایش تراکم شهری در کشور،مبانی علمی این روند همچنان ناشناخته مانده است.بدیهی است نمی توان برای  تمامی شهرها و حتی برای تمامی محلات و مناطق یک شهر، الگوی تراکم شهری یکسانی را دیکته کرد. اما آنچه مهم است نحوه نگرش به جایگاه تراکم در تهیه طرحهای شهری و نحوه تعیین تراکم است. 

مطالعه بیشتر